Atak - najdynamiczniejszy element podczas gry w piłkę siatkową, jest to każde przebicie piłki od przeciwnika, z wyjątkiem zagrywki i bloku
Atak jest skuteczny, gdy piłka przekroczy całkowicie pionową płaszczyznę siatki lub zostanie dotknięta przez blokującego.
Zawodnik linii ataku może atakować każdą piłkę pod warunkiem, że kontakt z piłką w momencie uderzenia następuje nad jego polem gry.
uderzenie po bloku w aut.
Zbicie dynamiczne - bardzo skuteczna i efektowna forma ataku,
wykonywana sposobem tenisowym.
Fazy techniki ataku:
1) Rozbieg
2)Wyskok
3)Uderzenie w piłkę
4)Lądowanie.
1) Rozbieg - ma na celu zbliżenie zawodnika do miejsca, z którego
ma nastąpić wyskok.
Części rozbiegu:
a)faza startowa - zawodnik nie znając wysokości podania piłki wykonuje 1,2 kroki
b)faza pośrednia - zawodnik określa tor lotu piłki
c)faza naskoku-jako pierwszą stawiamy nogę zgodną z ręką uderzającą, a następnie dostawiamy przeciwną z lekkim wyprzedzeniem, palce stopy kierujemy lekko do środka, również blokując poprzez piętę, śródstopie i palce.
2)Wyskok w górę - wyprost nóg we wszystkich stawach i dynamiczny zamach obu ramion przodem w górę.
Odbicie następuje z obu nóg jednocześnie. Przy maksymalnym wzlocie ciała w górę, następuje odprowadzenie ręki uderzającej za głowę i jednoczesne opuszczenie ręki przeciwnej w dół
Ręka uderzająca jest lekko ugięta w stawie łokciowym, łokieć uniesiony wysoko w górę. Dłoń jest swobodna, palce lekko rozwarte.
3)Uderzenie piłki - przy maksymalnym zasięgu, ręką prostą w stawie łokciowym. Swobodna dłoń nakrywa rękę z góry, tak aby nadać piłce odpowiedni kierunek i dużą dynamikę.
4)Lądowanie-powinno nastąpić na obie nogi w pobliżu miejsca odbicia. Lądowanie wymaga amortyzacji - zejście na ugięte nogi, kontakt wzrokowy z piłką by kontynuować działania.
Metodyka nauczania ataku sposobem tenisowym.
1.Pokaz i objaśnienie
2.Ćwiczenia ukierunkowane
3.Nauka rozbiegu zakończonego doskokiem, wyskok w górę,
lądowanie.
4. Nauka uderzenia piłki.
5.Ćwiczenia synchronizacji rozbiegu z torem lotu wystawionej
piłki.
6.Kierowanie piłką poprzez pracę nadgarstka i ramienia.
7.Ćwiczenia różnych form ataku.
8.Ćwiczenia uwzględniające tempo wykonania ataku.
1) Pokaz i objaśnienie
Zwracamy uwagę na fazy wykonania ataku, sposób ułożenia ciała i
kierunek dojścia.
Akcentujemy sposób zablokowania dojścia do ataku, naprzemianstronne ustawienie stóp i przeniesienie energii
na wyskok w górę.
2)Ćwiczenia ukierunkowane
Zadaniem ćwiczeń jest zaznajomienie uczniów ze strukturą ruchu jaki będzie wykonywany podczas atakowania piłki.(gry, zabawy i ćwiczenia, w których występuje rzut jednorącz oraz wyskok obunóż np. "Szczur", "Koszenie trawy").
3)Nauka rozbiegu zakończonego doskokiem, wyskok w górę i lądowanie
Zawodnik wykonuje rozbieg z 3-4 kroków. Pierwsze dwa kroki to kroki kierunkowe wykonywane w wolnym tempie, następne dwa - to szybki doskok. Doskok wykonujemy tak, aby noga przeciwna do ręki atakującej była z przodu. Zablokowanie doskoku następuje poprzez pięty na śródstopie i palce, z jednoczesnym zamachem obu rąk w przód w górę do pionowego wyskoku. Lądowanie następuje na obie nogi w okolicy miejsca odbicia (ćwiczenia z rozstawioną gumą, ćw. z piłeczką tenisową).
4)Nauka uderzenia piłki
Uderzenie powinno nastąpić w maksymalnie wysokim punkcie wyskoku, ręką prostą w stawie łokciowym, elastyczną dłonią i palcami, przy zaangażowaniu tułowia.
ćw. uderzanie dłonią o lużnym nadgarstku w piłkę,
ćw. z uderzaniem dłonią w piłkę o ścianę,
ćw. w parach; jeden z pary stoi na podwyższeniu i trzyma piłkę na optymalnej wysokości, partner ustawiony naprzeciwko wykonuje zamach obu rąk w przód w górę - bez wyskoku,
ćw. jw. bez podwyższenia piłka po uderzeniu wypada partnerowi z rąk,
ćw. z uderzaniem dłonią w piłkę o ścianę po koźle
ćw. jw. w parach,
ćw. jeden stoi na podwyższeniu i trzyma piłkę wysoko drugi ćwiczący wykonuje prawidłowy rozbieg i wyskok, uderza piłkę i lekko ląduje w pobliżu miejsca odbicia,
ćw. uderzanie piłki trzymanej w specjalnym "trzymaku".
5)Ćwiczenia synchronizacji rozbiegu z torem lotu wystawionej
piłki
Należy nauczać zawodników uderzania piłki w najwyższym dla atakującego punkcie zasięgu. Należy zgrać tempo i początek rozbiegu oraz moment, wyskoku w zależności od wyskoku i toru lotu wystawionej piłki.
ćw. jeden z pary dorzuca piłkę pionowo w górę - drugi wykonuje prawidłowy rozbieg i wyskok chwytając piłkę
ćw. jw. piłka dorzucana jest z różnych miejsc
ćw. jw. - chwyt zastępujemy uderzeniem - wykonujemy w wyskoku ponad siatką.
ćw.jw. dorzut zastępujemy wystawieniem piłki przez partnera -atak wykonujemy ponad siatką.
6)Kierowanie piłką poprzez pracę nadgarstka i ramienia.
Ważny element w celu ominięcia bloku przeciwnika i skutecznego ataku.
ćw. zawodnik uderza w piłkę trzymaną w wolnej dłoni z lużnego nadgarstka kierując ją w dół w prawo, w lewo
ćw. jw. lecz uderzenie następuje po własnym podrzucie piłki
ćw. w parach, jeden z ćwiczących podrzuca piłkę pionowo w górę, drugi wykonuje wyskok z obrotem tułowia w powietrzu uderza piłkę w prawo lub w lewo.
7) Ćwiczenia różnych form ataku
(zbicie dynamiczne, plas, kiwnięcie, uderzenie po bloku w aut)
ćw. zawodnik atakujący wykonuje zbicie jeśli blokujacy nie
wyskoczy do bloku, a kiwa lub plasuje gdy jest blok
ćw. dwóch zawodników wykonuje 10 następujących po sobie
ataków, zawodnik nie może ponowić tej samej formy ataku co
poprzednik
ćw. zawodnik wykonuje 10 ataków szybko następujących po sobie
trener po przeciwnej stronie sygnalizuje formę ataku
np. ułożeniem ręki.
8) Ćwiczenia uwzględniające tempo wykonania ataku.
a) atak ze skrzydła prawego lub lewego z wysokiego wystawienia
piłki - tempo III
b)atak w pierwszym tempie (z krótkiej)
c)atak w drugie tempo - występuje krzyżowanie się torów dojścia zawodników atakujących
d) atak z pola obrony - IV tempo.
Bibliografia
